Zgodnie z projektem rozporządzenia Ministra Zdrowia, z dniem 1 lipca 2023 r. planowane jest odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS‑CoV-2.
W naszym informatorze omawiamy najważniejsze skutki podatkowe, z którymi wiązać się będzie zniesienie stanu zagrożenia epidemicznego.
1. Stan zagrożenia epidemicznego
Stan zagrożenia epidemicznego w związku z COVID-19 obowiązuje na terenie Polski od dnia 16 maja 2022 r. Zastąpił on obowiązujący wcześniej stan epidemii.
W ciągu ostatniego roku termin zakończenia obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, a w konsekwencji związane z nim zwolnienia i ograniczenia, był sukcesywnie przesuwany. Ostatnie przedłużenie stanu zagrożenia epidemicznego nastąpiło w dniu 27 kwietnia 2023 r., gdy wydłużono go do dnia 30 czerwca 2023 r.
W dniu 2 maja 2023 r. na stronie Rządowego Centrum Legislacji opublikowano projekt rozporządzenia Ministra Zdrowia, który przewiduje odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej z dniem 1 lipca 2023 r.
Powyższą decyzję uzasadnia wniosek Głównego Inspektora Sanitarnego, w którym wskazano na spadającą liczbę diagnozowanych zakażeń wirusem SARS-CoV-2 oraz spadek związanej z tym liczby zgonów i hospitalizacji.
Po wejściu w życie projektowanego rozporządzenia przestanie obowiązywać większość specjalnych regulacji ustanowionych m.in. w przepisach ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (tzw. „Ustawa covidowa”).
2. Skutki podatkowe
Wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego oznaczało utrzymanie w mocy przeważającej części norm prawnych przyjętych na czas epidemii, odnoszących się do pewnych obowiązków podatkowych lub wpływających na prowadzone postępowania w sprawach podatkowych.
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego spowoduje powrót do konieczności dopełniania niektórych obowiązków na gruncie ustaw podatkowych. Poniżej prezentujemy listę najważniejszych z nich.
Raportowanie schematów podatkowych MDR
W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego zawieszeniu podlegał bieg terminów raportowania tzw. krajowych schematów podatkowych.
Osoby będące promotorami, korzystającymi i wspomagającymi aktualnie nie muszą przekazywać informacji i zawiadomień przewidzianych w przepisach Ordynacji podatkowej w zakresie krajowych schematów podatkowych.
Zawieszenie terminów raportowania schematów podatkowych krajowych obowiązuje do 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego ogłoszonego w związku z COVID-19.
Powyższe oznacza, że jeśli projektowane rozporządzenie wejdzie w życie, to od dnia 1 sierpnia 2023 r. obowiązywać będą ogólne zasady dotyczące terminów raportowania schematów podatkowych opisane w przepisach Ordynacji podatkowej (MDR).
Termin na wydanie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z zasadą przyjętą w przepisach Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydaje interpretację indywidualną bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku.
Obecnie – ze względu na stan zagrożenia epidemicznego – czas oczekiwania na rozpoznanie wniosku przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej może wynieść nawet 6 miesięcy. Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego spowoduje przywrócenie podstawowego, trzymiesięcznego terminu oczekiwania.
Certyfikaty rezydencji
Stan zagrożenia epidemicznego wpływa również na zasady zastosowania certyfikatów rezydencji przy pobieraniu podatku u źródła. W przypadku, gdy okres 12 miesięcy od wydania certyfikatu rezydencji niezawierającego okresu ważności upływa w czasie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego, płatnik zobowiązany jest do uwzględniania certyfikatu przez cały czas trwania stanu zagrożenia epidemicznego oraz przez okres 2 miesięcy po jego odwołaniu.
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego będzie wiązać się zatem z koniecznością uzyskania nowych, aktualnych certyfikatów rezydencji.
Ceny transferowe
Na skutek odwołania stanu zagrożenia epidemicznego podatnik chcący dokonać korekty cen transferowych będzie musiał uzyskać od podmiotu powiązanego oświadczenie lub dowód księgowy potwierdzający dokonanie przez ten podmiot korekty cen transferowych w tej samej wysokości. Powróci zatem wymóg obowiązujący przed epidemią. Wyjątkiem będzie sytuacja, w której podatnik będzie chciał dokonać korekty za rok podatkowy, w którym obowiązywał stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii. W tej sytuacji brak wymogu uzyskiwania oświadczenia lub dowodu księgowego wprowadzony na okres epidemii, ma zostać utrzymany.
3. Podsumowanie
Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego na terytorium Polski może wpłynąć na różnego rodzaju obowiązki nakładane na podatników.
Choć wejście w życie projektowanego rozporządzenia w pewnych kwestiach może okazać się dla podatników korzystne (jak np. skrócenie czasu oczekiwania na wydanie interpretacji podatkowej), to w przeważającym zakresie skutkować będzie przywróceniem obowiązków ciążących na podatnikach przed pandemią COVID-19.